افسوس که کسی نیست تا گذشته های پرملالم را از من بگیرد

 و آینده ای پراز شادی را به قلبم هدیه کند

افسوس که کسی نیست!

تا بار فراق و جدایی را از دوش من بردارد

و کوله باری از محبت خویش را جایگزین آن کند

افسوس که کسی نیست

از من بخواهد ناگفته های قلبم را که عمریست حک خورده سینه ام شده است را برایش بازگو کنم

و در پاسخ عشق بی پایانش را نثار دل بیمارم کند!

افسوس

افسوس که در این روزگار کسی نیست

جز سکوت و تنهایی و دلتنگی که عمری گوشه نشین قلبم شده اند

و هر روز غم را با دلم همخوانی می کنن